[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zakorzeniona w jego wnętrzu. O ile jest to względnie proste ze stopą czy dłonią, trudniejsze jest z organami wewnętrznymi, gdyż nasze zmysłowe połączenie z nimi jest generalnie mniej rozwinięte. Studiowanie schematów anatomicznych jest tutaj bardzo pomocne i zapewniam cię, że przy odrobinie wysiłku takie połączenie z wewnętrznymi organami jest osiągalne. To pierwsze ćwiczenie jest ukończone, kiedy jesteś w stanie oddychać energią witalną w każdym organie i części ciała. Następne ćwiczenie dotyczy akumulacji energii witalnej w całym ciele. Akumulacja jest inna niż samo oddychanie we wcześniejszym ćwiczeniu. Tutaj zamiast wdychania i wydychania każdego oddechu energii witalnej, jest ona wdychana kilka razy pod rząd i utrzymywana. Bardon sugeruje rozpoczęcie od siedmiu wdechów (zwiększając o jeden wdech z każdym ćwiczeniem, aż osiągniesz trzydzieści). Przy każdym wdechu energia witalna jest zachowywana i następujący po nim wydech jest pustym wydechem. To z energii witalnej tworzy dynamiczną, promienistą akumulację. Kiedy osiągniesz odpowiednią ilość wdechów, spędz kilka chwil (pamiętaj o zachowywaniu normalnego rytmu pustych oddechów), wyczuwając promienistość i naturę zgromadzonej energii witalnej. Kiedy jesteś gotowy, zacznij wydychać energię witalną (każdy wdech powinien być wtedy pusty). Tak jak przy gromadzeniu elementów, powinieneś upewnić się, że wydychasz tę samą ilość energii witalnej, jaką wdychałeś. To ćwiczenie jest ukończone, kiedy jesteś w stanie kumulować dynamiczny ładunek trzydziestu oddechów energii witalnej w całym ciele i następnie jesteś w stanie wydychać tę samą ilość energii, jaką zgromadziłeś. Następne ćwiczenie powinno być praktykowane dopiero po zakończeniu powyższego. To ćwiczenie dotyczy wybuchowego uwolnienia zgromadzonej energii witalnej bezpośrednio do wszechświata. Oddech wydychający jest ominięty i jest to dużo szybsza metoda uwalniania akumulacji. Lecz ta praktyka wymaga określonego stopnia elastyczności, gdyż może to szkodzić ciału nie przyzwyczajonemu do pracy z dynamizmem zgromadzonej energii witalnej. 49 Na początek zgromadz energię witalną poprzez oddychanie porami całego ciała. Kiedy jesteś gotowy uwolnić energię witalną, pozbądz się wszystkiej na raz. Może być pomocne związanie tej ekspulsji z jednym wydechem, lecz jeśli na początku jeden wydech nie wystarcza, to konieczne jest wydychanie pozostałej energii witalnej. Z praktyką będziesz w stanie uwolnić całą akumulację w jednej rozległej eksplozji. Ostatnim ćwiczeniem tej sekcji jest nauczenie się gromadzenia i uwalniania energii witalnej z każdej części ciała i organu. [Uwaga: Nie jest zalecane gromadzenie energii witalnej w mózgu i w sercu (zwłaszcza, jeśli masz jakąś chorobę serca). Proste oddychanie energią witalną w tych dwóch organach jest bardzo korzystne, lecz gromadzenie w nich energii witalnej nie jest ani korzystne, ani konieczne. Jest tak z powodu elektrycznej natury ich funkcji.] Zacznij, kumulując siedem oddechów energii witalnej w części ciała czy organie (zwiększając o jeden z każdym ćwiczeniem) i wydychaj tę samą liczbę oddechów energii witalnej, co wdychałeś. Kiedy to opanujesz ze wszystkimi częściami ciała i organami, to przejdz do techniki z wybuchowym uwolnieniem zgromadzonej energii witalnej. Technika jest taka sama, jak przy uwalnianiu całego ciała, lecz tutaj będziesz musiał zwrócić większą uwagę na to, by nie naruszyć swoich indywidualnych organów. Pracuj najpierw z eksplozywnym uwalnianiem mniejszych ilości zgromadzonej energii, a gdy będzie się zwiększała twoja umiejętność, przechodz do większych, bardziej dynamicznych akumulacji. Pytania i odpowiedzi 1) Bardon zdaje się używać słowa akumulacja do oznaczenia dwóch różnych rzeczy. Właściwie w IIH istnieją trzy rodzaje akumulacji. Pierwszy i najprostszy to coś, co nazywam pasywną akumulacją . Tutaj robisz wdech i od razu wydech elementu/energii/fluidu. Nie powoduje to narastania tego, co wdychasz jedynie kąpie cię w tej substancji. Drugi rodzaj jest czymś, co nazywam dynamiczną akumulacją . Tutaj bierzesz kilka wdechów i trzymasz je w swoim ciele. To zazwyczaj skutkuje poczuciem promienistości, gdzie istnieje pewien stopień wyczuwanego napięcia przez zgromadzony element/energię/fluid. Trzeci rodzaj akumulacji nazywany jest kondensacją . Tutaj wdychasz wiele oddechów i budujesz dynamiczną akumulację. Następnie kondensujesz tę akumulację na mniejszej przestrzeni. Kondensacja może być również osiągnięta przez budowanie elementu/energii/fluidu bezpośrednio w obiekcie lub części ciała, do stanu wykraczającego poza zwykłą kumulację dynamiczną. W niektórych przypadkach różnica pomiędzy dynamiczną akumulacją a kondensacją jest subtelna, lecz z praktyką będziesz w stanie je rozróżnić. Praca z kondensowaniem zaczyna się w kroku czwartym. Dla celów kroku trzeciego, jedyne, czym masz się zajmować, to dynamiczna akumulacja. 2) Jak mam czuć swoją trzustkę etc? Nie jest to tak trudne, jak się zdaje, jeśli opanowałeś mentalną dyscyplinę poprzednich kroków. Najlepszą metodą jest zdobycie atlasu wewnętrznych organów i mając go za 50 przewodnika, rób co w twojej mocy, by namierzyć umiejscowienie każdego organu. Próbuj zlokalizować swoje organy, aż będziesz mógł naprawdę je wyczuć. Podstawą tej techniki jest przeniesienie świadomości opisane szczegółowo w materiale kroku czwartego. Ta praca kroku trzeciego służy jako wprowadzenie do bardziej złożonych aspektów przenoszenia świadomości. Mówiąc prosto, musisz skupić swoją uwagę na konkretnym miejscu wewnętrznego organu czy części ciała. Twoja świadoma uwaga JEST twoim ciałem mentalnym, więc to, co robisz, w bardziej technicznym ujęciu, to kondensowanie swojego ciała mentalnego w wybranym organie czy części ciała. Wytrwałość się opłaca! 3) Jak wyraznie muszę czuć każdy organ i część ciała? Do końca kroku trzeciego powinieneś być w stanie wyczuwać każdy organ i część ciała z wielką wyrazistością. Skoro każdy organ jest inny, każdy będzie odczuwany trochę inaczej niektóre będziesz w stanie czuć bardzo dokładnie, a inne mniej. Nie mogę przewidzieć, co dokładnie będziesz czuł w każdym organie, więc do ciebie należy decyzja, kiedy już czujesz to wystarczająco. Skoro przemieszczasz swoje ciało mentalne do części swojego ciała fizycznego, to relatywnie prosto jest połączyć swoją świadomość z konkretną astralną matrycą organu czy części ciała i wyczuwać ją. Dlatego lekcje przenoszenia świadomości zaczynają się od twojego własnego ciała, a POTEM przechodzą, w kroku czwartym, do przenoszenia swojej świadomości do zewnętrznych obiektów i istot. Kiedy już opanujesz tę technikę w swoim własnym ciele, to łatwiej jest wykonywać ten sam rodzaj projekcji na zewnątrz, do ciał obcych. 4) Dlaczego nie jest zalecane dynamiczne kumulowanie czy kondensowanie energii witalnej w sercu i mózgu? [ Pobierz całość w formacie PDF ] |