[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wielkość punktu, glob_appname nazwa, pod którą zarejestrujemy aplikacj jest to potrzebne, gdy chcemy dodać dane dodatkowe dla wybranych elementów rysunkowej bazy danych AutoCADa, glob_h_tekstu wielkość tekstu opisującego numer w zła i ele- mentu dla okna obejmującego całą konstrukcj w chwili startu programu jest ona równa wielkości tekstu dla okna podstawowego 12x9, 721 BvupMJTQ! !q3bluzd{oz!lv3t glob_h_tekstu_0 wielkość tekstu opisującego numer w zła i ele- mentu dla okna podstawowego nie ulega zmia- nie przez cały czas działania programu, glob_delta_tekstu odległość tekstu opisującego numer w zła i ele- mentu w osi X i Y od środka w zła i elementu, glob_wielkosc_punktu wielkość punktu reprezentującego w zeł konstru- kcji dla okna obejmującego całą konstrukcj w chwili startu programu jest ona równa wielkości punktu dla okna podstawowego 12x9, glob_wielkosc_punktu_0 wielkość punktu reprezentującego w zeł konstru- kcji dla okna podstawowego nie ulega zmianie przez cały czas działania programu, glob_typ_elementu typ elementu (belka) w momencie startu programu, glob_grupa_elementu grupa elementu w momencie startu programu, glob_material_elementu materiał elementu w momencie startu programu. Na samym końcu rejestrujemy aplikacj wykorzystując funkcj regapp o składni: (regapp application) Funkcja rejestruje nazw aplikacji (programu użytkowego) w aktualnym rysunku Auto- CADa. Nazwa programu użytkowego, przekazywana w argumencie application, jest podstawowym parametrem wykorzystywanym do grupowania, przechowywania, uzyskiwa- nia i modyfikowania zdefiniowanych przez taki program dodatkowych danych elementów. PECJFS[`[CJPS`EBOZDI PECJFS[`[CJPS`EBOZDI PECJFS[`[CJPS`EBOZDI PECJFS[`[CJPS`EBOZDI Funkcja odbiera zbiór danych przekazany w argumencie wywołania funkcji nazwa_zbioru. Po otwarciu pliku danych do odczytu, ustawiamy globalny układ współrz dnych (współrz dne w złów zapisane w pliku podane są w układzie global- nym), po czym wykonujemy funkcje czytające zbiór danych, tworzące listy w złów i elementów oraz rysujące na ich podstawie siatk MES konstrukcji. D[ZUBK`[CJPS`EBOZDI D[ZUBK`[CJPS`EBOZDI D[ZUBK`[CJPS`EBOZDI D[ZUBK`[CJPS`EBOZDI Funkcja czyta zbiór danych i wywołuje funkcje odbioru w złów i elementów. Funkcja działa w p tli jeszcze1, która wykonywana jest do chwili odczytania linii "END.OF.DATA" lub do osiągni cia końca zbioru. Poszczególne linie pliku odbieramy za pomocą funkcji read-line i podstawiamy pod zmienną linia. Gdy linia pliku zawiera łańcuch "NODES", wywoływana jest funkcja CZYTAJ_MODUL _NODES, odbierająca moduł w złów, po czym nast puje powrót do p tli while jeszcze1. Gdy linia pliku zawiera łańcuch "ELEMENTS", wywoływana jest funkcja CZYTAJ_MODUL_ELEMENTS, odbierająca moduł elementów, po czym nast puje powrót do p tli while jeszcze1. 26/!Pct vhb!qmjl x!ufltupxzdi!x!BvupMJTQjf 722 D[ZUBK`NPEVM`OPEFT D[ZUBK`NPEVM`OPEFT D[ZUBK`NPEVM`OPEFT D[ZUBK`NPEVM`OPEFT Funkcja czyta moduł w złów i tworzy na tej podstawie list w złów. Funkcja działa w p tli jeszcze2, która wykonywana jest do chwili odczytania linii "C END.OF .NODES". Jeżeli odczytana linia nie jest końcem modułu w złów, sprawdzamy dodatkowo, czy nie jest to linia komentarza (duża litera C w pierwszej kolumnie, po której wyst puje co najmniej jedna spacja). Jeśli odczytana linia nie jest komentarzem, rozbijamy ją na list łańcuchów za pomocą funkcji PODZIEL_NA_ PODLANCUCHY. Wartość zwrotną funkcji podstawiamy pod zmienną lista1. Nast pnie sprawdzamy, czy zerowy element listy nie jest nagłówkiem modułu w złów ("NODE.NUMBER" lub "NODE"). Jeśli nie, oznacza to, że lista zawiera dane o w zle. Pobieramy z niej wówczas dane odnośnie numeru w zła (numer) oraz jego współrz dnych X i Y (wsp_x, wsp_y). Jeśli współrz dna Z w zła została podana, podstawiamy ją pod zmienną wsp_z, w przeciwnym wypadku ustawiamy wartość współrz dnej Z na 0. Nast pnie łączymy współrz dne w zła w list wsp_wz, tworzymy list opis_węzla, zawierającą numer w zła oraz jego współrz dne, oraz dołączamy opis w zła do listy glob_lista_wezlow. Przykładowo, dla linii danych " 1 1.0000 1.0000 0.0000" lista opis_wezla ma postać (1 (1.0 1.0 0.0)) D[ZUBK`NPEVM`FMFNFOUT D[ZUBK`NPEVM`FMFNFOUT D[ZUBK`NPEVM`FMFNFOUT D[ZUBK`NPEVM`FMFNFOUT Funkcja czyta moduł elementów i tworzy na tej podstawie list elementów. Funkcja działa w p tli jeszcze2, która wykonywana jest do chwili odczytania linii "C END .OF.ELEMENTS". Jeżeli odczytana linia nie jest końcem modułu elementów, sprawdzamy dodatkowo, czy nie jest to linia komentarza (duża litera C w pierwszej kolumnie, po której wyst puje co najmniej jedna spacja). Jeżeli odczytana linia nie jest komentarzem, rozbijamy ją na list łańcuchów za pomocą funkcji PODZIEL_NA _PODLANCUCHY. Wartość zwrotną funkcji podstawiamy pod zmienną lista1. Nast - pnie sprawdzamy, czy zerowy element listy nie jest nagłówkiem modułu elementów ("NUMBER"). Jeśli nie, oznacza to, że lista zawiera dane o elemencie. Pobieramy z niej wówczas dane odnośnie numeru elementu, jego grupy, typu, materiału oraz topologii, tworzymy list opisu elementu opis_elementu oraz dołączamy opis elementu do listy glob_lista_elementow. Przykładowo, dla linii danych " 1 1 34000 1 1 2" lista opis_elementu ma postać (1 1 34000 1 1 2) 723 BvupMJTQ! !q3bluzd{oz!lv3t PCT[BS`NPEFMV PCT[BS`NPEFMV PCT[BS`NPEFMV PCT[BS`NPEFMV Funkcja ustawia takie granice rysunku, aby był w nich widoczny cały model siatki MES. NJO`NBY`OPEFT NJO`NBY`OPEFT NJO`NBY`OPEFT NJO`NBY`OPEFT Funkcja pomocnicza, wywoływana w funkcji OBSZAR_MODELU, znajdująca współ- rz dne dwóch punktów (w złów), w obr bie których mieści si cała konstrukcja. Funkcja zmienia wartości zmiennych globalnych glob_punkt_ld oraz glob_punkt_pg. W przypadku, gdy na liście w złów znajduje si tylko jeden w zeł, umieszczamy go w środku okna o wymiarach 12x9. Jeśli konstrukcja zawiera dwa lub wi cej w złów, znajdujemy współrz dne jej dwóch skrajnych punktów (x_min y_min), (x_max y_max), nast pnie znajdujemy długości boków prostokąta, którego przeciwległe wierzchołki rozpi te są na tych punktach x_odl, y_odl. Mając obliczone długości boków prostokąta, obliczamy odległości x_r i y_r, o jakie powi kszymy długości obliczonych boków. W ten sposób wokół konstrukcji powstanie dodatkowy wolny obszar (odpowiada to w przybliżeniu komen- dzie AutoCADa ZOOM 0.9X). Kolejną czynnością wykonywaną przez funkcj jest skalowanie granic rysunku. Rozróżniamy tutaj dwa przypadki: " wymiar prostokąta w osi Y jest mniejszy od wymiaru w osi X skalujemy przez współczynnik 0.75 (9 / 12) i dopasowujemy wymiary okna w osi Y, " wymiar prostokąta w osi Y jest wi kszy lub równy od wymiaru w osi X skalujemy przez współczynnik 1.3333 (12 / 9) i dopasowujemy wymiary okna w osi X. Na koniec obliczamy współrz dne skrajnych brzegów rysunku po przeskalowaniu p1 i p2 oraz ustawiamy wartości zmiennych globalnych glob_punkt_ld i glob_punkt_pg. HSBOJDF HSBOJDF HSBOJDF HSBOJDF Funkcja wywoływana jest z dwoma argumentami: p1 i p2, określającymi skrajne brzegi rysunku, w obr bie których mieści si cała konstrukcja. Funkcja stosowana jest przy powi kszeniach/pomniejszeniach, a jej zadaniem jest zachowanie na ekranie stałej wielkości punktu reprezentującego w zeł, stałej wysokości tekstu opisującego w zły i elementy oraz stałej odległości opisu w zła i elementu od środka w zła i środka ele- mentu. Skalowanie wymiarów przeprowadzamy w stosunku do okna podstawowego 12x9. Funkcja zmienia wartości zmiennych globalnych glob_h_tekstu, glob_wielkosc _punktu i glob_delta_tekstu oraz ustawia nową wartość zmiennej systemowej PDSIZE. 26/!Pct vhb!qmjl x!ufltupxzdi!x!BvupMJTQjf 724 PECJFS[`XF[MZ [ Pobierz całość w formacie PDF ] |