[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wypady te, którym często przewodziła policja z plantacji, a miejska milicja korporacyjna udzielała wsparcia, często przeprowadzano z ogromną brutalnością. Wyzwoleńcy z miast, nie przyzwyczajeni do takiej przemocy, która na plantacjach była na porządku dziennym, reagowali wściekłością. Zciągnięto niewolników z miast, by przyłączyli się do walki u boku kobiet. W 61 roku PT, w prowincji Eyu w miasteczku Soyeso udany opór niewolników przed obławą policji z plantacji Nadami doprowadził do ataku na samą plantację. Baraki policyjne spalono. Niektórzy z wodzów Nadami przyłączyli się do powstania i otworzyli bramy osad przed rebeliantami, a inni stanęli u boku swoich właścicieli w Domu na plantacji. Pewna niewolnica otworzyła drzwi arsenału na plantacji i po raz pierwszy w historii kolonii Yeowe duża grupa niewolników uzyskała dostęp do groznej broni. Doszło do masakry właścicieli, którą udało się jednak częściowo zahamować; większości dzieci z Domu na plantacji oraz dwudziestu kobietom i mężczyznom darowano życie i wsadzono do pociągu do stolicy. %7ładnemu dorosłemu niewolnikowi, który stanął po stronie właścicieli, nie okazano litości. Powstanie rozprzestrzeniło się z Nadami na trzy sąsiednie plantacje. Wszystkie plemiona włączyły się do walki i pokonały siły korporacji w szybkiej, gwałtownej bitwie pod Nadami. Niewolnicy i wyzwoleńcy z sąsiednich prowincji napływali do Eyu. Wodzowie, babki z osad oraz przywódcy powstania spotkali się w Nadami i proklamowali prowincję Eyu wolnym krajem. Naloty bombowe i oddziały piechoty korporacji zdławiły powstanie w ciągu dziesięciu dni. Schwytanych rebeliantów poddano torturom i stracono. Szczególnie bezlitośnie potraktowano miasteczko Soyeso: wszystkich ludzi, którzy tam pozostali, głównie dzieci i starszyznę, zapędzono na place, a następnie rozjechano ciężarówkami do przewozu rudy. Nazywało się to brukowaniem brudem". Zwycięstwo korporacji okazało się łatwe i szybkie, ale zaraz po nim wybuchło kolejne powstanie na innej plantacji; tu wymordowano rodzinę właściciela, tam zastrajkowali miejscy wyzwoleńcy; fala zamieszek ogarnęła cały świat. Walki nie ustawały. Wiele ataków na arsenały na plantacjach i milicyjne baraki zakończyło się sukcesem; powstańcy mieli teraz broń, a poza tym nauczyli się wytwarzać bomby i miny. W wojnie zaczepnej prowadzonej w dżunglach i na mokradłach przewagę uzyskali rebelianci. Stało się jasne, że korporacje potrzebowały więcej broni i ludzi. Sprowadzono najemników z uboższych krajów Werel, ale nie wszyscy okazali się lojalni i skuteczni. Korporacje przekonały rząd w Voe Deo, by zaczął chronić własne interesy i wyznaczył oddziały do obrony właścicieli z Yeowe. Początkowo rząd się ociągał, ale w dwadzieścia trzy lata po Nadami postanowił zdławić zamieszki raz na zawsze, wysyłając czterdzieści pięć tysięcy ludzi, samych veotów (członków dziedzicznej kasty wojowników) lub właścicieli-ochotników. Wojna na Yeowe, która skończyła się siedem lat pózniej, pochłonęła trzysta tysięcy żołnierzy z Werel; większość z nich pochodziła z Voe Deo, a wszyscy byli veotami. Jeszcze na kilka lat przed zakończeniem wojny korporacje zaczęły wycofywać swoich ludzi z Yeowe, a w ostatnim roku walk na planecie nie było już ani jednego cywila. W ciągu trzydziestu lat Wojny Wyzwoleńczej niektóre plemiona i wielu niewolników stanęło po stronie korporacji, które obiecały im bezpieczeństwo, nagrody, a ponadto dostarczały broni. Nawet w okresie wyzwolenia toczyły się bitwy pomiędzy rywalizującymi plemionami. Po wycofaniu się korporacji i wojska wojny międzyplemienne wybuchały na obszarze całego Wielkiego Kontynentu. %7ładen rząd centralny nie był w stanie się utrzymać, aż do czasu, kiedy Partia Zwiatowa Abberkama, która pokonała Partię Wolności w wielu wyborach lokalnych, znalazła się o krok od zorganizowania pierwszych wyborów do Rady Zwiatowej. W drugim roku wyzwolenia Partia Zwiatowa nagle się rozsypała z powodu oskarżenia o korupcję. Wysłannicy Ekumeny (zaproszeni na Yeowe przez Partię Wolności w ostatnim roku wojny) poparli Partię Zwiatową w jej dążeniach do wcielenia w życie konstytucji i zorganizowania wyborów. Pierwsze wybory (w trzecim roku wyzwolenia) , rozpisane przez Partię Wolności, wprowadziły nową konstytucję na dość kruchych podstawach. Kobiety nie miały prawa głosować, wiele głosów plemiennych zostało oddanych przez samych wodzów, a niektóre hierarchiczne struktury plemienne zachowano i zalegalizowano. W okresie tworzenia się wolnego społeczeństwa Yeowe doszło do jeszcze kilku gwałtownych wojen plemiennych, niepokojów i protestów. Yeowe przystąpiła do Ekumeny w jedenastym roku wyzwolenia, 19 roku PT, i jeszcze w tym samym roku na planetę wysłano pierwszego ambasadora. W wolnych, powszechnych wyborach, które odbyły się w osiemnastym roku od wyzwolenia, wprowadzono znaczące poprawki do konstytucji, zapewniające prawo do tajnego głosowania wszystkim osobom powyżej osiemnastego roku życia oraz gwarantujące wolne prawa dla wszystkich obywateli. O Yeowe O, o, Ye - o - we, Ni - gdy nie - wra - ca nikt ANTROPOLOG W KOSMOSIE Recenzja lana Watsona książki Ursuli Le Guin Cztery drogi ku przebaczeniu" Zwyciężać lub przegrywać, wewnętrzny lub zewnętrzny, otwarty lub zamknięty, rzeka lub skala. Proza Ursuli Le Guin jest petna takich zgrabnych, silnych antytez, które funkcjonują w obrębie większego, zbalansowanego wzoru. Francuski antropolog Claude Levi Strauss także skoncentrował się na opozycjach binarnych, na których oparł swój system antropologii strukturalnej. Le Guin, wywodząca się z rodziny antropologów, jest całkowicie au fait ze wzorami pokrewieństwa i tym podobnymi pojęciami. Pokrewieństwa Le Guin rozciągają się jednak daleko w czasie i przestrzeni międzygwiezdnej. W jej fikcyjnym świecie, zdominowanym przez planetę Hain, ramy czasowe obejmują okres od trzech milionów lat temu, kiedy mieszkańcy Hain zaludnili wiele światów, także Ziemię, do kilku tysięcy lat pózniej, kiedy to Ekumena, Organizacja Narodów Zjednoczonych kosmosu, jest w trakcie powolnego łączenia tych odmiennych, zaawansowanych społeczeństw. Zwiaty Le Guin są idealnymi naczyniami Petriego do eksperymentów z dziedziny antropologii, ideologii i satyry. Zwiaty hainijskie pojawiają się we wczesnych powieściach przygodowych Le Guin spod znaku science fiction, a także w jej dwóch arcydziełach, Lewej ręce ciemności", w której dochodzi do przemieszania płci, oraz w dwuznacznej utopii The Dispossessed". Wydawało się, że od czasu jej kanonizacji na jedną z czołowych postaci literatury Le Guin zostawiła regiony międzygwiezdne za sobą. Ale iść [ Pobierz całość w formacie PDF ] |