[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tio estis la vortoj, per kiuj Ludovikino Zminska finis la in- terparoladon kun la juna vidvino. En la kapo de Marta pro- funde enfortiki¸is la du vortoj konscienca kaj kapabla . La unua el tiuj du vortoj kaûzis al ÿi nenian timon aû du- bon, la duan ÿi, mem ne sciante kial, penis forpuÿi de si; ÿi deziris forgesi ¸in, kvazaû ion, kio povus malserenigi al ÿi la unuan post longa tempo momenton da trankvileco. En la difinita horo Marta eniris en unu el la lo¸ejoj, kiuj trovi¸is çe la strato Swieto-Jerska. En la bela, bonguste kaj sufiçe multekoste aran¸ita saloneto renkontis ÿin virino an- koraû juna, tre bela, tre bele vestita, vera tipo de Varsoviani- no, kun teni¸o vigla kaj plena de çarmo, kun viza¸o espri- manta grandan inteligentecon, kun parolado rapida, vigla kaj eleganta. xi estis la edzino de unu el la plej famaj lokaj litera- turistoj, sinjorino Mario Rudzinska. Tuj post ÿi enkuris en la saloneton dekdujara knabineto, ridanta, brilanta per siaj in- teligentaj okuloj, movetanta sian mallongan, belforman, last- mode aran¸itan vesteton kaj tiranta kun si longan puncan laçon, kun kiu ÿi antaû momento verÿajne faradis gimnasti- kajn ekzercojn en la komforta kaj vasta lo¸ejo de siaj gepatroj. Verÿajne mi havas la plezuron vidi sinjoninon Marta Swicka? diris la mastrino de la lo¸ejo, etendante unu ma- non al la venintino kaj per la dua mano montrante al ÿi unu el la brakse¸oj, kiuj staris apud la kanapo. Sinjorino Zmin- ska hieraû multe parolis al mi pri vi, tial mi sincere ¸ojas, ke mi vin ekkonas. Mi prezentas al vi mian filinon, vian eston- 54 MARTA eLIBRO tan lernantinon. Jadvinjo! Çi tiu sinjorino estas tiel bona, ke ÿi volas doni al vi lecionojn de franca lingvo, memoru, ke vi faru al ÿi nenian malplezuron, kaj lernu tiel bone, kiel çe fraû- lino Dupont! La knabino kun la gracia kaj elasta talio, kun la fizionomio plena de libereco kaj inteligenteco, sen la eç plej malgranda konfuzi¸o, tre gracie riverencis al sia estonta instruantino. En tiu sama momento en la antaûçambro eksonis la sono- rilo; tamen en la salonon neniu eniris, sed post minuto la por- dokurteno, preskaû tute ÿirmanta la pordon de la najbara çambro, moveti¸is kaj en la fendo, kiu fari¸is inter la pezaj faldoj de la punca ÿtofo, aperis paro da karbe nigraj flamaj okuloj, kiuj apartenis videble al viza¸o vira, çar super ili oni povis vidi ankaû pecon da bruna frunto, kun densa, nigra, malalte tondita frizaîo, kaj pli malsupre montri¸is anguleto de nigra, rigide staranta barbeto. Tamen çio çi tio estis ape- naû videbla inter la densaj faldoj de la ÿtofo, kaj ¸i restis tute nevidebla por la personoj, kiuj interparolis en la salono kaj estis turnitaj profile al la pordo. La mastrino de la lo¸ejo daûrigis sian interparoladon kun Marta. La lasta instruantino de mia filino, fraûlino Dupont, in- struis tre bone, kaj Jadvinjo faris çe ÿi grandajn progresojn. Sed mia edzo opiniis kaj ankaû min konvinkis pri tio, ke es- tas ne tute bone de nia flanko, ke ni donis al fremdlandulino la eblon labori, dum çirkaû ni trovi¸as tiom multe da estimin- daj lokaj virinoj, kiuj tiel penege serças laboron kaj tiel mal- facile ¸in trovas. Al çiuj instruistoj, kiuj klerigos la menson de nia filino, mi kaj mia edzo faras la solan peton, ke la instru- ado estu fundamenta, lar¸a, plena, ke ¸i ampleksu çiujn bran- 55 MARTA eLIBRO çojn de la koncernata objekto tiamaniere, ke nia infano po- vu iam perfekte ¸in posedi. Marta silente salutis kaj levi¸is. Se vi, sinjorino, volas jam de hodiaû komenci la lecionojn diris la mastrino, ankaû levi¸ante kaj per afabla gesto mon- trante la pordon kun la pordkurteno, malantaû kiu samtempe kun la levi¸o de la ambaû virinoj malaperis la paro da oku- loj, la lipharoj kaj la barbeto, jen estas la kabineto, desti- nita por la lernado de mia filino. La kabineto estis aran¸ita pli modeste ol la salono, tamen en ¸i regis bona gusto kaj komforto. Çe unu el la muroj sta- ris granda tablo, kovrita per verda drapo, plena de libroj, ka- jeroj kaj skribiloj. Jadvinjo tie çi jam sentis sin çe si kaj, le- vante la belajn okulojn al la viza¸o de la estonta instruanti- no, kun serioza mieno alÿovis al la tablo oportunan brakse- ¸on kaj metis antaû ¸i kelke da libroj kaj sufiçe grandan nom- bron da dikaj kajeroj. Marta tamen ne tuj sidi¸is. xia viza¸o, kiu post la îus pa- sinta monato da atendado estis pli malgrasa kaj pala ol an- taûe, ricevis en tiu momento la esprimon de profunda enpen- si¸o, la palpebroj mallevi¸is, la manoj, per kiuj ÿi alkroçi¸is al rando de la tablo, iom tremis. xi staris tiel kelke da minutoj, kun senmova viza¸o kaj teni¸o. Oni povus diri, ke ÿi meditas pri la îus aûditaj vortoj de la patrino de ÿia lernantino, aû ÿi mem faras al si ian demandon, serçante por ¸i respondon en sia prudento aû konscienco. Kiam ÿi levis la rigardon, ÿiaj okuloj renkonti¸is kun la sur ÿi fiksita rigardo de la mastrino. Tiu çi rigardo en la daûro de momento laûkuris de la piedoj ¸is la kapo la gracian, delikatan, noble belan figuron de la nova instruistino. ¯i haltis iom pli longe sur la lar¸a blanka 56 MARTA eLIBRO rubando, kiu per funebra strio borderis ÿian nigran veston, kaj fiksi¸is nun sur ÿia pala enpensa viza¸o kun esprimo de kunsento kaj iom da scivoleco. [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ] |