[ Pobierz całość w formacie PDF ]
za rękę. - Nie wiem, jak państwu dziękować. Wybawiliście mnie z nie lada kłopotu. - Nie ma za co. Cieszę się, że mogłem pani pomóc. - Dokąd jedziecie? - zainteresowała się Aly. - Do Tulsy - odrzekła kobieta bez entuzjazmu. - Mam tam rodzinę. Co prawda nie bardzo uśmiecha mi się mieszkanie na kupie z rodzicami, ale w takich sytuacjach jak dzisiaj upewniam się, że podjęłam słuszną decyzję. Mąż mnie zostawił, a sama nie daję sobie rady z tą trójką. W każdym razie, jeszcze raz dziękuję. I przepraszam, że państwu przeszkodziłam - dodała, rumieniąc się nieznacznie. - Ciekawe, co też miała na myśli? - mruknęła Aly, zamykając za Tanyą drzwi. - Nie domyślasz się? Ty w nocnej koszuli, nie pościelone łóżko...? - Fakt. - Roześmiała się, próbując ukryć zmieszanie. W głębi duszy żałowała, że podejrzenia sąsiadki były aż tak bezpodstawne. Przecież mógłby ją przynajmniej pocałować. Ale cóż, widać nie powinna się tego spodziewać. - Bardzo ładnie postąpiłeś. Wielu lekarzy kazałoby im jechać do szpitala. - Nie ma o czym mówić, po prostu oszczędziłem chłopakom z pogotowia kłopotu. To chyba nic wielkiego. RS 40 Nieprawda, pomyślała Alison. Jej zdaniem dzisiejsze zachowanie Gavina zdradzało ponad wszelką wątpliwość, że za fasadą obojętności kryje się bardzo życzliwy ludziom człowiek o złotym sercu. - Kiedy wreszcie zamierzasz mu powiedzieć? - Izzie postawiła przed Alison szklankę mrożonej herbaty. - Niedługo. - To samo mówiłaś dwa tygodnie temu, po powrocie z Oklahoma City. Olivier musi się wreszcie dowiedzieć, że będzie miał wspólnika. - Dowie się. - Ale kiedy? Dzisiaj? Aly gwałtownie pokręciła głową. - Nie, dzisiaj zdecydowanie odpada. - Dlaczego? - Bo jestem kompletnie wykończona. W nocy miałam trzy wezwania i spałam wszystkiego ze dwie godziny. Nie jestem w stanie zebrać myśli. - Nie powinnaś się tak przemęczać. - Wiem, ale co mogę zrobić? Stryj tym bardziej nie powinien. Jestem młoda i z pewnością lepiej niż on znoszę nieprzespane noce. Choć Izzie nie mogła zaprzeczyć, nadal nie pozbyła się wątpliwości. - Tylko obawiam się, że Olivier dostanie szału, kiedy dowie się, dlaczego ilekroć ma dyżur pod telefonem, nie dostaje żadnych wezwań. - Nie dowie się, chyba że sama mu powiesz. Rejestratorka uniosła do góry ręce w geście rozpaczy. - Zwariuję niedługo przez te wszystkie kłamstwa. Zaczynam się w nich gubić. - Po prostu nikomu nic nie mów, a wszystko będzie dobrze - poradziła Aly z uśmiechem. RS 41 - Więc kiedy zamierzasz poinformować Ołiviera, że będziemy mieć nowego pracownika? - Jak wróci ze spotkania z dawnymi kolegami ze szkoły. Gdybym zrobiła to teraz, pewnie w ogóle by nie wyjechał. - Oszalałaś? Chcesz czekać do ostatniej chwili? - Oczywiście! - Roześmiała się. - Bo jeśli dostanie zawału, przynajmniej będzie na miejscu lekarz. Ale mówiąc serio, jeśli powiem mu teraz, stryj będzie miał prawie dziesięć dni, żeby wszystko zepsuć. Naprawdę zadałam sobie zbyt wiele trudu, żeby ryzykować. - Tylko nie bardzo wiem, jak sobie to wszystko wyobrażasz. Przecież wystarczy, że doktor Sinclair pojawi się w mieście, wszyscy od razu zaczną o tym mówić. Myślisz, że uda się go gdzieś ukryć? - Skąd. Zapewniam cię, że stryj dowie się o wszystkim zawczasu. Gavin ma mnie zawiadomić o dokładnej dacie przyjazdu. Zapytam, o której zamierza wyruszyć w drogę, a że podróż zajmie mu ze dwie godziny, zapowiem stryjowi jego przybycie mniej więcej godzinę wcześniej. Izzie pokręciła głową. - Gdyby twoja mama wiedziała, jak traktujesz Olivie-ra, dałaby ci dobrze popalić. - Ojej, przecież żartowałam. Ale faktem jest, że trochę boję się tej rozmowy. Nie mogłabyś mnie zastąpić? - W żadnym wypadku. Za bardzo mi zależy na pracy. - Przecież by cię nie wyrzucił. - Tak sądzisz? Mimo to wybacz, ale nie zamierzam się narażać. Poza tym, akurat ty nie masz się czego obawiać. Należysz do rodziny i jesteś współwłaścicielką tego ośrodka. Co prawda po podpisaniu umowy z Gavinem jej udziały praktycznie spadły do zera, ale Aly na razie nie wprowadziła Izzie w szczegóły umowy. - Opowiesz mi w końcu, jak udało ci się przekonać Sinclaira, żeby do nas przystąpił? Umieram z ciekawości. RS 42 - Wcale nie było tak ciężko - zapewniła Aly, unikając przenikliwego spojrzenia koleżanki. - Spotkałam się z nim pewnego popołudnia i przedstawiłam ofertę. Przez kilka dni ją rozważał, aż w końcu się zgodził. To wszystko. - Niebywałe. Ale nie ciesz się na zapas, bo Olivier wyrzuci go za drzwi, jak tylko się tutaj pokaże. - Na pewno nie. - Obyś miała rację. Aly podejrzewała, że w pierwszym odruchu stryj rzeczywiście może kazać Gavinowi się wynosić, ale w końcu zrozumie, że ma związane ręce. Szczególnie, kiedy dowie się o kontrakcie. - Czyżbyś wątpiła w siłę mojej perswazji? [ Pobierz całość w formacie PDF ] |