[ Pobierz całość w formacie PDF ]
przeÅ‚omie XIX i XX wieku burżuazja stosowaÅ‚a dwa takie podstawowe «produkty 4 Dokumenty nauki spoÅ‚ecznej KoÅ›cioÅ‚a, część 1, wyd. cyt., s. 23-24. 5 Tamże, s. 24. 6 Tamże. 92 zastÄ™pcze» - socjalreformizm i walkÄ™ z KoÅ›cioÅ‚em katolickim. W ich rozpowszechnianiu 7 brali udziaÅ‚ wolnomularze” . Rozdmuchiwany w tym okresie antyklerykalizm miaÅ‚ sÅ‚użyć do odwrócenia uwagi robotników od kwestii spoÅ‚ecznej i zÅ‚agodzenia tÄ… drogÄ… walki klasowej. „ (...) W roku 1899 prezydentem Francji zostaÅ‚ Émile Loubet, który na premiera powoÅ‚aÅ‚ senatora Waldeck-Rousseau, w którego gabinecie obok socjalisty Milleranda zasiadaÅ‚ generaÅ‚ Gallifet, wsÅ‚awiony krwawym stÅ‚umieniem Komuny Paryskiej. KampaniÄ™ zmierzajÄ…cÄ… do osÅ‚abienia i wyeliminowania wpÅ‚ywów KoÅ›cioÅ‚a katolickiego we Francji rozpoczÄ™to w tym czasie od zainicjowania przez Waldeck-Rousseau w 1899 8 roku dekretu o kongregacjach. (...)” . Sfery liberalno-wolnomularskie przypuÅ›ciÅ‚y teraz ostry atak na duchowieÅ„stwo i instytucje koÅ›cielne. „ (...) Ustawa z 1901 r. stanowiÅ‚a, że zgromadzenia zakonne muszÄ… uzyskać dla swej dziaÅ‚alnoÅ›ci zezwolenie aktem ustawodawczym, czyli uchwaÅ‚Ä… 9 parlamentu. W wiÄ™kszoÅ›ci wypadków zezwoleÅ„ takich odmówiono. (...)” . W 1902 r. premierem zostaÅ‚ Émile Combes, który wykorzystaÅ‚ ustawowe uprawnienia. W 1904 r. odebrano zakonnikom prawo nauczania mÅ‚odzieży i zamkniÄ™to okoÅ‚o trzech tysiÄ™cy szkół prowadzonych przez zakony. (...) WywoÅ‚aÅ‚o to zamieszki, „ przeciwko demonstrantom Combes wysÅ‚aÅ‚ policjÄ™, a gdy ta nie poradziÅ‚a sobie, posÅ‚aÅ‚ przeciw demonstrantom wojsko. Oficerowie jednak odmówili wykonania rozkazu użycia broni przeciwko tÅ‚umom. Wówczas minister spraw wojskowych, generaÅ‚ André, zaczÄ…Å‚ stawiać oficerów przed sÄ…dem wojennym. DoprowadziÅ‚o to do zerwania stosunków 1 dyplomatycznych z Watykanem”0. „ (...) W 1905 r. wypowiedziany zostaÅ‚ konkordat, zawarty w 1801 r. przez pierwszego konsula Napoleona Bonapartego z papieżem Piusem VII i uchwalona zostaÅ‚a ustawa o rozdziale KoÅ›cioÅ‚a od PaÅ„stwa. PaÅ„stwo przestaÅ‚o uznawać istnienie we Francji KoÅ›cioÅ‚a jako legalnej instytucji prawnej, ale zrzekÅ‚o siÄ™ wszelkiego wpÅ‚ywu na obsadzanie stanowisk koÅ›cielnych. MajÄ…tki i budynki koÅ›cielne (koÅ›cioÅ‚y, klasztory, seminaria) miaÅ‚y przejść na wÅ‚asność «stowarzyszeÅ„ wyznaniowych» (associations cultuelles). Papież Pius X encyklikÄ… Vehementer Nos z 11 lutego 1906 r. zabroniÅ‚ katolikom tworzenia takich zrzeszeÅ„. WiÄ™ksza część majÄ…tku koÅ›cielnego ulegÅ‚a 1 konfiskacie”1. Burżuazja francuska spodziewaÅ‚a siÄ™ przy pomocy tej walki z KoÅ›cioÅ‚em osÅ‚abić czujność robotników, wkrótce siÄ™ przekonaÅ‚a, że jest w bÅ‚Ä™dzie. Jeszcze w pazdzierniku 1897 r. Jules Méline mówiÅ‚, że antyklerykalizm to „ taktyka radykałów dla 1 oszukania gÅ‚odu ich wyborców”2. „ w 1904 roku, poseÅ‚ Villenueve ogÅ‚osiÅ‚ (...) rewelacyjnÄ… wiadomość, że generaÅ‚ André przy awansach oficerów posÅ‚uguje siÄ™ fiszkami nadsyÅ‚anymi przez loże wolnomularskie. NiedÅ‚ugo potem pismo "Figaro" ogÅ‚asza, że minister André posÅ‚uguje siÄ™ dwoma zbiorami fiszek nadsyÅ‚anymi mu potajemnie przez Wielki Wschód, jeden zbiór nazywa siÄ™ "Koryntem" i zawiera dane personalne oficerów, którzy majÄ… być awansowani, drugi zbiór nazywa siÄ™ "KartaginÄ…" i zawiera dane personalne oficerów, którzy nie majÄ… być awansowani, lecz usuniÄ™ci z 7 J. Kossecki, Tajemnice mafii politycznych, wyd. cyt., s. 71. 8 Tamże, s. 71-72. 9 J. Pajewski, Historia Powszechna 1871-1918, wyd. cyt., s. 172. 10 J. Kossecki, Tajemnice mafii politycznych, wyd. cyt., s. 72. 11 J. Pajewski, Historia Powszechna 1871-1918, wyd. cyt., s. 172. 12 Tamże, s. 173. 93 wojska. "Figaro" ogÅ‚osiÅ‚o nawet treść fiszek, w których byÅ‚y m.in. informacje, kto z oficerów posyÅ‚a dzieci do koÅ›cioÅ‚a i kto byÅ‚ np. obecny na pierwszej komunii swych dzieci. WywoÅ‚aÅ‚o to wielki skandal; André podaÅ‚ siÄ™ do dymisji. SocjaliÅ›ci w tym czasie twierdzili, że caÅ‚a ta walka z KoÅ›cioÅ‚em katolickim byÅ‚a po prostu manewrem burżuazji, który miaÅ‚ odwrócić uwagÄ™ mas od walki klasowej. Liberalna burżuazja woli w tym czasie swÄ… postÄ™powość wykazywać za pomocÄ… walki z KoÅ›cioÅ‚em niż poprzez istotne reformy ustroju spoÅ‚ecznego, o które walczÄ… socjaliÅ›ci. 1 Wolnomularze wówczas wychodzÄ… naprzeciw tym dążeniom burżuazji”3. Wolnomularstwo w tym okresie we Francji byÅ‚o siÅ‚Ä… bardzo poważnÄ…. O dynamicznym rozwoju masonerii w III Republice Å›wiadczyć może fakt, że liczba warsztatów Wielkiego Wschodu na terenie Francji w ciÄ…gu dekady 1879-1889 r. wzrosÅ‚a z 248 do 322 (129,9%). MÅ‚ody narybek wstÄ™powaÅ‚ do lóż po to by prowadzić walkÄ™ z KoÅ›cioÅ‚em katolickim i rodzÄ…cym siÄ™ już wówczas nacjonalizmem francuskim. KoÅ›ciół zresztÄ… - mimo pojednawczej polityki Leona XIII wobec liberalizmu - masoneriÄ™ traktowaÅ‚ jako organizacjÄ™ wobec siebie wrogÄ…. Bulla Leona XIII z 20 kwietnia 1884 r. „ gÅ‚osiÅ‚a, że celem wolnomularzy jest zniszczenie KoÅ›cioÅ‚a katolickiego Humanum genus” i moralnoÅ›ci oraz przeÅ›ladowanie duchownych. „ Poufny okólnik generalnego (...) inkwizytora Zw. Officjum kardynaÅ‚a Rafaela Monacco de la Valetta do biskupów zawieraÅ‚ konkretne instrukcje w sprawie zorganizowania w zwiÄ…zku z bullÄ… szerokiej kampanii antywolnomularskiej. Przez EuropÄ™ przetoczyÅ‚a siÄ™ fala listów pasterskich. Uwagi i myÅ›li bulli konkretyzowano w nich w zastosowaniu do warunków lokalnych. Listy i bulle byÅ‚y odczytywane w koÅ›cioÅ‚ach, publikowane w czasopismach i broszurach. Po kilku kolejnych enuncjacjach przeciw lożom Leon XIII zwróciÅ‚ siÄ™ 8 XII 1892 r. z listem do narodu wÅ‚oskiego. NawoÅ‚ywaÅ‚ do szerszej niż kiedykolwiek dotÄ…d ofensywy przeciw tej sekcie: «nie dość jest utrzymywać siÄ™ wzglÄ™dem niej na stanowisku obronnym, trzeba zstÄ…pić na plac boju i wprost uderzyć na wroga. CzyÅ„cie to drodzy synowie przeciwstawiajÄ…c publikacje publikacjom, szkoÅ‚y szkoÅ‚om, kongresy kongresom, dziaÅ‚ania dziaÅ‚aniom». ZalecaÅ‚ też formalny bojkot wolnomularzy, przestrzegaÅ‚ przed przyjmowaniem w domu osób, co do których postawy religijnej nie jest siÄ™ dostatecznie poinformowanym, by przez to «pod maskÄ… przyjaciela, nauczyciela czy lekarza nie wpuÅ›cić do siebie chytrego werbownika sekt». Kolejna encyklika z 20 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ] |